αν ένας καλεσμένος (στις Βρυξέλλες) πέσει στο δάσος …

… θα τον ακούσει κανείς;

απ’όσο γνωρίζω είναι η πρώτη φορά που καλούνται από την Ελλάδα ιστολόγοι στο Ευρωκοινοβούλιο και στην Επιτροπή

μέχρι σήμερα έχουν προσκληθεί χιλιάδες άλλοι πολίτες, δημοσιογράφοι αλλά και λειτουργοί (πχ. από την τοπική αυτοδιοίκηση)

η μόνη περίπτωση άλλης παρόμοιας επίσκεψης που γνωρίζω η οποία απασχόλησε την κοινή γνώμη ήταν αυτή στην οποία πέρασαν χειροπέδες στον Νομάρχη Πειραιά κο Μίχα, στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών

παρότι δεν έλαβε τις ίδιες διαστάσεις, η επίσκεψη των ιστολόγων «έβγαλε» σημαντικά πράγματα

– ανέδειξε τα εγγενή συστατικά διαφάνειας, λογοδοσίας, και συμμετοχής της μπλογκόσφαιρας. Ο dealsend πολύ σωστά** μίλησε για «προσδοκία» που (θα) υπάρχουν από κάθε τέτοια αποστολή. Προσδοκία από την ίδια την κοινότητα, η οποία μας υπενθυμίζει ότι «we (should) give a damn»

– έδειξε τις παραλείψεις και τις προκλήσεις αυτής της προσέγγισης (πρόσκληση ιστολόγων). Οι ίδιοι οι Ευρωβουλευτές ζήτησαν feedback, και τους το δώσαμε. Προτείναμε να υπάρχει πληρέστερη ενημέρωση του κοινού, γενικά, πριν από κάθε τέτοια αποστολή, να είναι πιο εστιασμένη η θεματολογία, και να συμπίπτει με η επίσκεψη με σχετικές με το θέμα εργασίες του ΕΚ

δεν προσκλήθηκαν 50 ιστολόγοι που εκπροσώπησαν άπαξ και δια παντός τη μπλογκόσφαιρα, αλλά -εν πολλοίς- εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών που έχουν ασχοληθεί με συναφή ζητήματα (δημοσια δεδομένα, privacy, ψηφιακός αποκλεισμός, δημοκρατικό έλλειμα της ΕΕ, περιβάλλον, γενετικά μεταλλαγμένα προιόντα, κ.λπ.)

αν οι Ευρωβουλευτές μας επιλέγουν για επόμενες αποστολές, πιο εστιασμένα, και ιστολόγους (πολίτες δηλαδή) που έχουν εκφραστεί επί συγκεκριμένου ζητήματος στη μπλογκόσφαιρα θα είναι μεγάλο κέρδος συνολικά

άλλωστε οι ιστολόγοι είναι δέντρα ενός δάσους που μιλά κι ακούει. Δεν υπάρχει περίπτωση να πάνε, όπως χιλιάδες πριν από αυτούς, στις Βρυξέλλες, και να μη γίνει συζήτηση

αν έπεφταν στο «δάσος των Βρυξελλών» πενήντα «άλλοι» καλεσμένοι δεν θα τους άκουγε κανείς. Με τους ιστολόγους αυτό δεν είναι εφικτό. Ευτυχώς

—

** παρότι η κριτική του dealsend -στο ίδιο ποστ- για το στυλ ή τα θέματα που επιλέγει ο καθένας μας -ο pestaola στην προκειμένη- ήταν άστοχη. Αλίμονο να πρέπει να επιδεικνύουμε τα διδακτορικά μας ή να πρέπει όλοι να γράφουμε σαν τον Καστοριάδη για να προσκληθούμε κάπου.