Posts Tagged ‘Παπανδρέου’

Από την ομιλία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γιώργου Α. Παπανδρέου, σήμερα, στην επίκαιρη ερώτησή του προς τον πρωθυπουργό,για την εκποίηση του ΟΤΕ

«Κατάφερε να παραδώσει τη διοίκηση ενός Οργανισμού, χρηματιστηριακής αξίας πάνω από 11 δις ευρώ, ενός κερδοφόρου Οργανισμού, του μεγαλύτερου Τηλεπικοινωνιακού Οργανισμού στα Βαλκάνια, αντί πινακίου φακής: τα νέα αφεντικά μας, μάς έδωσαν το ποσό των 140 εκ. ευρώ ως υπερτίμημα: λιγότερα από τα κέρδη τριών μηνών του ΟΤΕ, που έβγαλε 660 εκατομμύρια ευρώ κέρδη το 2007. Μπράβο μας!»

ΤΑ ΑΣΥΣΤΟΛΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ

Γ. Παπανδρέου:

«Λέτε ότι θα γίνει ο ΟΤΕ παίκτης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ψέμα. Παίκτες γίνονται οι Γερμανοί, εμείς γινόμαστε θυγατρική».

Η απάντηση του κ. Καραμανλή έφτασε να πει ότι

«ο ΟΤΕ δεν πωλήθηκε με την προχθεσινή συμφωνία».

Υποτιμά συνειδητά τη νοημοσύνη των πολιτών με ασύστολα ψεύδη. Απόδειξη η χθεσινή ανακοίνωση της ίδιας της Deutsche Telekom, η οποία στην πρώτη σελίδα λέει σε ελεύθερη μετάφραση ότι:

«Με την ολοκλήρωση της συμφωνίας, η Deutsche Telekom θα αναλάβει το management και τον έλεγχο του ΟΤΕ και θα ενοποιήσει τον ΟΤΕ στις λογιστικές της καταστάσεις».

Συνεπώς, δεν τίθεται ζήτημα συνδιοίκησης, έχουμε ξεκάθαρα την πώληση, την εκχώρηση του management στη Deutsche Telekom.

Γ. Παπανδρέου:

«Λέτε ότι συνεχίζετε την πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Ψέμα. Ανατρέπετε την πολιτική μας».

  • Ανοίξαμε δρόμο στα Βαλκάνια και αλλού, αλλάξαμε με την COSMOTE το τοπίο στην κινητή τηλεφωνία.
  • Ωφελήθηκε ο ΟΤΕ, οι εργαζόμενοι, οι μικρομέτοχοι Έλληνες επιχειρηματίες, το Δημόσιο, τα έσοδα για το Δημόσιο ξεπέρασαν τα 9 δις την περίοδο ’96-2004.
  • «Παραδώσαμε έναν ΟΤΕ, που ήταν υπό τον έλεγχο του Ελληνικού Δημοσίου. Κι εσείς, με τη σειρά σας, αντί να τον αναπτύξετε, τον παραδίδετε στην DΤ».

Απάντηση κ. Καραμανλή

Είπε ψέματα για το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ του 2004, στο οποίο αναφέρεται ρητά «διατήρηση στρατηγικής επιρροής σε κρίσιμους τομείς (ενέργεια, τηλεπικοινωνίες)»

Είπε μάλιστα για την κυβέρνησή του, ότι «αυτό είπαμε προεκλογικά, αυτό πράξαμε».

Ρωτάμε: υπάρχει πουθενά στο πρόγραμμα της ΝΔ ότι το management θα φύγει από τον έλεγχο του δημοσίου; Να το θυμίσουμε τι έλεγε ο υπεύθυνος προγράμματος της ΝΔ, κ.Σουφλιάς, στις 3/2/2004, διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά του:

«Δεν λέμε ότι θα πάμε σε management εκτός ελέγχου του δημοσίου».

Γ. Παπανδρέου:

«Λέτε ότι κινηθήκατε με διαφάνεια. Ψέμα.

  • Γιατί δεν κάνατε δημόσια προσφορά εξαγοράς για το σύνολο των μετοχών, όπως σας λένε οι ενώσεις μικρομετόχων;
  • Γιατί δεν κάνατε ανοιχτές διαγωνιστικές διαδικασίες και γιατί πουλάτε, μέσω ενός διαμεσολαβητή, ζημιώνοντας με αυτόν τον τρόπο το Ελληνικό Δημόσιο, με άλλα 800 εκατομμύρια ευρώ»;

Απάντηση κ. Καραμανλή: ΤΙΠΟΤΑ.

Γ. Παπανδρέου:

«Λέτε ότι προστατεύσατε και προστατεύετε το δημόσιο συμφέρον, ότι προστατεύετε τον ΟΤΕ από επιθετική αγορά. Ψέμα».

Καταργήσατε, ναι ή όχι, όλες τις ασφαλιστικές δικλείδες, που εμείς είχαμε θεσπίσει; Την υποχρέωση του Δημοσίου να κατέχει τουλάχιστον το 33% του Οργανισμού; Τη διάταξη που περιόριζε τα δικαιώματα μετόχων που είχαν πάνω από 5%;»

Απάντηση κ. Καραμανλή:

Είπε ότι η διάταξη του 5% θα κατέρρεε στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια. Αυτή όμως είναι μία διάταξη του 1994 και ποτέ δεν αμφισβητήθηκε, όσο το ΠΑΣΟΚ ήταν κυβέρνηση…

Γ. Παπανδρέου:

«Λέτε ότι αυτή η πολιτική ιδιωτικοποιήσεων είναι ευρωπαϊκή και συμφέρουσα. Ψέμα. Καμία υποχρέωση δεν είχαμε, για να πουλήσουμε τον ΟΤΕ, για να γίνει, απλώς, Οργανισμός ενός άλλου κράτους».

Απάντηση κ. Καραμανλή: ΨΕΜΑΤΑ.

Επαναλαμβάνουμε: Σε καμία άλλη χώρα της ΕΕ των 15, του «σκληρού πυρήνα» της ΕΕ, δεν έχει παραχωρηθεί ο έλεγχος του τηλεπικοινωνιακού οργανισμού σε ξένο ανταγωνιστή, και μάλιστα κρατικό. Πουθενά.

ΤΟ ΠΙΟ ΑΠΛΟ, ΑΔΥΣΩΠΗΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: ΓΙΑΤΙ ΠΩΛΕΙΤΑΙ Ο ΟΤΕ;

Γ. Παπανδρέου:

«Δεν απαντάτε τελικά, κ. Καραμανλή, στο πιο απλό, αδυσώπητο ερώτημα που θέτει ο Έλληνας πολίτης. Για ποιο λόγο να πουλήσουμε μία κερδοφόρα, αξιόπιστη, στρατηγικής σημασίας, ελληνική δημόσια υπηρεσία ή επιχείρηση, που είναι κυρίαρχη στα Βαλκάνια».

Απάντηση κ. Καραμανλή: ΚΑΜΙΑ.
ΠΡΟΑΝΑΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΑΠΙΣΤΙΑ

Γ. Παπανδρέου:

«Γι’ αυτό, θα βρείτε μπροστά σας το θεσμικό μας έλεγχο. Θα βρείτε, εφόσον προχωρείτε σε αυτό το δρόμο, την πρότασή μας για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για απιστία. Για να δώσει, κάθε υπεύθυνος, λόγο για τη βλάβη του δημοσίου συμφέροντος που, ενσυνείδητα και απροκάλυπτα, προκαλείτε».

Απάντηση κ. Καραμανλή: ΥΒΡΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ ΕΝΟΧΗ.

Πλήρης απώλεια ψυχραιμίας. Λόγια που χαρακτηρίζονται μόνο με αυτό που εκστόμισε ο Υπουργός…ΧΩΔΕ, χθες.
ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΟΧΙ ΤΩΝ ΥΠΗΚΟΩΝ – ΙΘΑΓΕΝΩΝ

Γ. Παπανδρέου:

«Μας μεταχειρίζεστε ως ιθαγενείς και, την Ελλάδα ως αποικία σας, με αυτή τη συμφωνία. Όπως μεταχειρίζεστε τους 112.000 μικροεπενδυτές του ΟΤΕ, που αγνοείτε και αδικείτε με τη συμφωνία. Δεν δίνετε λόγο σε κανέναν. Η Ελλάδα-αποικία σας».

«Απέναντι σε μία κυβέρνηση επικίνδυνη, που βλέπει τον Έλληνα υπήκοο ως ιθαγενή, που καλλιεργεί την υποτακτικότητα, την αίσθηση του μέσου Έλληνα ότι δεν έχει στον ήλιο μοίρα και ότι χρειαζόμαστε τον Κινέζο, τον Ρώσο, τον Ευρωπαίο, τον Γερμανό, για να μπορούμε να πάμε μπροστά, αντιπαραθέτουμε εμείς, το ΠΑΣΟΚ, την Ελλάδα της αυτοπεποίθησης, της ελευθερίας, των οραμάτων, της ευημερίας των πολιτών. Όχι των υπηκόων, αλλά των πολιτών με δικαιώματα και αξιοπρέπεια».

Δεν είναι δουλειά του κ. Καραμανλή να διαπιστώνει και να εύχεται. Δουλειά του υπεύθυνου ηγέτη, είναι να πράττει. Αλλά η πράξη της κυβέρνησης Καραμανλή, πέντε χρόνια τώρα, γεννά ανισότητα και αδικία.

Οφείλουμε, να συγκροτήσουμε ένα πανίσχυρο μέτωπο απέναντι σε φαινόμενα αισχροκέρδειας, νοθείας, απάτης.

Είναι, πρώτ’ απ’ όλα, επιτακτική συλλογική υποχρέωση να βάλουμε τέλος στην αλόγιστη ρύπανση και να προστατεύσουμε το περιβάλλον.

Σε αντίθεση τέσσερις όρους για βιώσιμη ανάπτυξη με διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, έθεσε ο Γιώργος Παπανδρέου προς τους βιομηχάνους, μιλώντας χθες στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ.

1. Πράσινη ανάπτυξη, με σημαντικές θεσμικές και άλλες μεταρρυθμιστικού χαρακτήρα παρεμβάσεις.

2. Διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, με ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών.

3. Πάταξη της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς.

4, Κοινωνική διαβούλευση και συναίνεση μεταξύ των κοινωνικών εταίρων και των πολιτών.

από το e-forum

Η θέση του ΓΑΠ είναι υπάρ το μέτρο γνωστή (δεν έχει κανείς παρά να επισκεφθεί το προσωπικό του κόμβο) και επιπρόσθετα δήλωσε στη Βουλή, τη περασμένη Τετάρτη τα ακόλουθα: «… Σας είχαμε προτείνει ένα Laptop για κάθε μαθητή και δωρεάν διαδίκτυο. Δεν το θέλατε. Και τώρα μάλλον όλα εξηγούνται: σας ενδιαφέρει η ελεγχόμενη ενημέρωση, ελεγχόμενα Μέσα, ελεγχόμενοι εισαγγελείς και, βλέπετε κάθε νέο υπολογιστή, ως έναν εν δυνάμει blogger, και αυτό, το θεωρείτε επικίνδυνο…«. Παραδόξως… το ΑΠΕ και το in.gr μετέδωσαν τη φράση κομμένη ως προς το τέλος… Περί ποιας ελευθερίας έκφρασης μιλάει η ΕΣΗΕΑ… εκείνη της οποίας την αποκλειστικότητα έχουν τα Μέσα, ειδικότερα την επιλεκτική;;;

Αναφέρει επίσης η δήλωση της ΕΣΗΕΑ «… Η σύγχρονη τεχνολογία παρέχει στους πολίτες και ειδικότερα στους δημοσιογράφους απεριόριστες δυνατότητες πληροφόρησης, διατύπωσης και
ανταλλαγής ιδεών…». Πολύ σωστό. Ας αφήσουμε όμως τους bloggers να αυτοπροσδιοριστούν και να καθορίσουν μόνοι τους την ιδιότητα τους ως εναλλακτική φωνή και γιατί όχι εναλλακτική μορφή ενημέρωσης. Δεν χρειάζονται ρόλους οι bloggers και πλαστικές ταυτότητες, ταμπελάκια κλπ, ούτε έχουν να ενταχθούν σε σωματεία και να λειτουργούν ως συντεχνίες

παρακολουθήστε το video από την ομιλία στη βουλή:

Πρόσφατη ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΠΑΣΟΚ (29/2) αναφέρει, επί λέξη: «O Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Α. Παπανδρέου, συναντήθηκε, σήμερα, στο περιθώριο της 2ης Συνεδρίασης της ΚΟΕΣ, με bloggers, οι οποίοι έχουν έντονη πολιτική δράση στο διαδίκτυο και τις τοπικές τους κοινωνίες. Η ομάδα των bloggers, που προέρχονται από όλη την Ελλάδα και είναι Μέλη και Φίλοι του ΠΑΣΟΚ, έχουν ιδρύσει τον διαδικτυακό τόπο, eforum.gr, γεγονός που αποτελεί απόδειξη, του πώς μπορεί να εφαρμοστεί η έννοια της αυτοοργάνωσης στο διαδίκτυο. Η συζήτηση είχε θέμα τις νέες προοπτικές που δίνει το διαδίκτυο στην πολιτική και στους πολίτες, αλλά και τις προκλήσεις που προκύπτουν μέσα από την χρήση του. Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου, άκουσε με ενδιαφέρον τις εμπειρίες των bloggers από το εγχείρημά τους και μοιράστηκε μαζί τους την εμπειρία του, από την on-line διαβούλευση πολιτικών σε Ευρωπαϊκό επίπεδο κατά την θητεία του στο Υπουργείο Εξωτερικών. Σε αναφορά που έγινε στο θέμα της ανωνυμίας και της ευθύνης στα blogs, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επανέλαβε ότι, τα ποινικά αδικήματα είναι ποινικά αδικήματα όπου και αν αυτά εκδηλώνονται και εξέφρασε την αντίθεσή του στην επιχειρούμενη από την κυβέρνηση προσπάθεια να χειραγωγήσει τα ΜΜΕ και την ελεύθερη έκφραση από το διαδίκτυο.».

Μια τέτοια συνάντηση εμπεριέχει όλα τα στοιχεία του ισότιμου διαλόγου και ανταλλαγής απόψεων. Η δράση του Κινήματος έναντι της διαδικτυακής έκφανσης της κοινωνίας των πολιτών που είναι οι bloggers, και μάλιστα οι αυτοοργανωμένοι, (ας μου επιτραπεί αυτή η διατύπωση, που δεν ενέχει προσδιορισμό) οφείλει να κινείται σε αυτή τη τροχιά. Αναγνώριση και διάλογος, έτσι προστατεύεται η Δημοκρατία.

Μια εξαιρετική ανάλυση για τον Συνασπισμό, την αριστερά και τον Τσίπρα  από τον καθ. ΧαρίδημοςΤσούκα

[…Η απαξίωση του ΠΑΣΟΚ και του δικομματισμού γενικότερα, σε συνδυασμό με τα πολλά και καυτά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, φούσκωσαν τα πανιά των «αντισυστημικών» αριστερών. Η διαμαρτυρία που εξέφρασε ο «Συνασπισμός» ήταν κυρίως φοβική: όχι στη μεταρρύθμιση, όχι στην προσαρμογή της Ελλάδας στα δεδομένα της παγκοσμιοποίησης….]

[…Ιδιωτικοποιήσεις; Ποτέ. Αλλαγή στους κανονισμούς εργασίας των ΔΕΚΟ; Όχι, βέβαια. Να πουληθεί η Ολυμπιακή; Αστειεύσθε! Αξιολόγηση στην εκπαίδευση; Προέχουν άλλα. Να αλλάξει ο νόμος για τα Πανεπιστήμια, προκειμένου να περιορισθεί η κομματοκρατία, να σφίξουν οι σπουδές, και να περιορισθούν οι ανεξέλεγκτες μειοψηφίες που ασκούν βία και τρομοκρατία; Πάνω από το πτώμα μας. Καλύτερη αστυνόμευση; Όχι στον αυταρχισμό. Εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης; Α πα πα, νεοφιλελευθερισμός! Η «μάντρα» του «Συνασπισμού» ήταν και είναι: αύξηση των δημοσίων δαπανών, μην πειράξετε το «δημόσιο», κάτω τα χέρια από τα «κεκτημένα». Όχι σε όλα, γιατί όλα είναι «νεοφιλελεύθερα»….]

[…Το ενδιαφέρον είναι ότι ο πολιτισμικός φιλελευθερισμός και ο αγοραίος αντιεξουσιασμός του «Συνασπισμού» αφήνουν μάλλον αδιάφορη τη μεγάλη μάζα, η οποία έλκεται περισσότερο από το φοβικό λαϊκισμό….]

[… Στο κυρίως πολιτικό παιχνίδι, ωστόσο, στο πεδίο του κράτους και της οικονομίας, ο λόγος του «Συνασπισμού» είναι αμυντικός και συντηρητικός….]

[…Αντί να προβληματιστεί από τη διαπίστωση ότι η οικονομία της αγοράς είναι το μόνο ιστορικό οικονομικό σύστημα που παράγει πλούτο, και να αναρωτηθεί πως μπορεί να ενσωματώσει αυτό το συμπέρασμα στα εξισωτικά και οικολογικά ιδεώδη του ώστε να προκύψουν ρεαλιστικές, κοινωνιοκεντρικές πολιτικές, ο «Συνασπισμός» μάχεται αχυρανθρώπους («νεοφιλελευθερισμός»), όπως παλαιότερα οι εγχώριοι «εθνικόφρονες» μάχονταν το φάντασμα του «κομμουνισμού». Προσέξτε την εσχατολογική γλώσσα του: «στρατηγικός στόχος [είναι] μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και μια νέα ισορροπία του ανθρώπου με τη φύση και το περιβάλλον». Η πολιτική ως αναζήτηση του χαμένου παραδείσου!…]

[…Η οιονεί-θεολογική πεποίθηση στην κατοχή κάποιας ανώτερης γνώσης για τη λειτουργία της κοινωνίας δίνει το δικαίωμα στον κ.Τσίπρα να εκδίδει πιστοποιητικά αριστεροφροσύνης («Δεν είστε Αριστερά κ.Παπανδρέου…»). Όταν θεωρείς ότι κατέχεις την Αλήθεια, κατέχεις και το δικαίωμα πιστοποίησής της.

[…Η Αριστερά δεν είναι μια περιεκτική, ανοιχτή παράδοση προβληματισμού, αξιών, διερώτησης και ευαισθησιών, αλλά ένα σύνολο από θέσφατα που ορίζει ο η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος και γνωστοποιούν, urbi et orbi, οι κκ. Αλαβάνος και Τσίπρας.

Καταγράφονται, βέβαια, ενστάσεις για την γνησιότητα των πιστοποιητικών από την εγχώρια εκπρόσωπο των σταλινικών, αλλά πρόκειται για μια, ούτως ή άλλως, οικογενειακή υπόθεση στην οποία κανείς άλλος δεν έχει το δικαίωμα να ανακατεύετα…]

[…Αν δύστυχε Έλληνα πολίτη έχεις σαμαρωθεί ένα τεράστιο, αναποτελεσματικό και διεφθαρμένο κράτος, αν χρειάζεται να δίνεις φακελάκι στους γιατρούς που σε νοσηλεύουν, αν πληρώνεις τα μαλλιά της κεφαλής σου για τα ιδιαίτερα των παιδιών, αν η υπόθεσή σου στα δικαστήρια θα εκδικασθεί σε τρία ή τέσσερα χρόνια, αν δεν έχεις στη γειτονιά σου ένα πάρκο της προκοπής, αν βλέπεις να πανεπιστήμια να είναι κλειστά τις μισές μέρες του χρόνου και να καταστρέφονται από νεοβανδάλους, αν τα δάση σου καίγονται, αν οι ανεξέλεγκτες χωματερές και τα αυθαίρετα σε πλημμυρίζουν, αν ο εργοδότης σου δεν σου πληρώνει υπερωρίες ή αρνείται να σε ασφαλίσει, αν έχεις την ατυχία να ανήκεις στη «γενιά των 700 ευρώ» ή να πασχίζεις ματαίως να βρεις μια αξιοπρεπή δουλειά, αν ο δημόσιος κορβανάς είναι πάντοτε άδειος γιατί κανένας δεν θέλει να πληρώνει τους φόρους του, τότε αγαπητέ μου ξέρεις πολύ καλά τον ένοχο: ο «καπιταλισμός»! Κι αν δεν σου αρκεί αυτή η διάγνωση πρόσθεσε ολίγη «παγκοσμιοποίηση», πασπάλισέ την με μπόλικο «νεοφιλελευθερισμό» και, σε κάθε περίπτωση, μην ξεχάσεις να βάλεις και άφθονο «αντιαμερικανισμό». Η ζωή σου θα γίνει καλύτερη, αν τα τέρατα αυτά εξαφανισθούν. Πως; Δίχως αμφιβολία θα το σκεφτεί επισταμένως ο κ.Τσίπρας και θα μας το ανακοινώσει – με πορείες στο Σύνταγμα φυσικά!…]

Ο «Συνασπισμός» νομίζει ότι υπερασπίζει τους αδύνατους, κυρίως όμως υπερασπίζει τις ιδεοληψίες του. Οποιος συντάσσεται με τους αδύνατους προωθεί μεταρρυθμίσεις υπερ των πολλών, δεν προσχωρεί στη συντεχνιακή λογική των λίγων. Μάχεται για την ποιότητα των συλλογικών αγαθών, δεν χαμηλώνει τον πήχη.

Υπερασπίζεται τους θεσμούς και τη δημοκρατική νομιμότητα, δεν συντάσσεται με τραμπούκους συνδικαλιστές. Διακρίνει την ισότητα από τον ισοπεδωτισμό, τη νόμιμη από την αυθαίρετη εξουσία, το δικαίωμα από την κατάχρησή του, το αυθεντικό από το προσχηματικό αίτημα, τη φιλολαϊκή από τη λαϊκιστική πολιτική.

Υποψιάζεται τις συγκρούσεις μεταξύ εξ ίσου επιθυμητών αγαθών (π.χ. δικαιώματα και ασφάλεια, ελευθερία και ισότητα) και αναζητά τρόπους συγκερασμού τους. Οποιος, αντιθέτως, βλέπει την κοινωνία ιδεοληπτικά, δεν τον ενδιαφέρει τόσο η επίλυση υπαρκτών προβλημάτων, όσο να επιβεβαιώνει αυτάρεσκα τα ιδεολογήματά του – και να εκδίδει πιστοποιητικά αριστεροφροσύνης!

«… Με μια ισχυρή κοινωνία των πολιτών, με μια τέτοια κοινωνία η εξουσία δεν ελέγχεται από τον πολίτη κάθε τέσσερα χρόνια, αλλά ελέγχεται κάθε μέρα. Με την κοινωνία των πολιτών, με τη συμμετοχή του πολίτη, η εξουσία ελέγχεται για κάθε θέμα. Εκφράζονται απόψεις που μέχρι σήμερα θα χάνονταν. Νέες φωνές ακούγονται και αδύναμες φωνές. Περιθωριοποιημένες φωνές βρίσκουν τη δική τους βάση, τη δική τους έκφραση, τη δική τους δύναμη. Μια ισχυρή δημοκρατική κοινωνία πολιτών γίνεται και χώρος ελέγχου της Πολιτείας και θα συμβάλει καθοριστικά στη λογοδοσία, την κοινωνική λογοδοσία, την διαφάνεια, την ενημέρωση, την επιμόρφωση, τη διαπαιδαγώγηση, την ανάδειξη δυνάμεων, την αυτοπεποίθηση του πολίτη, την δημιουργία μιας κοινωνίας αξιών.

Ίσως αυτή η λογική που σας ανέπτυξα, να σας φαίνεται το απόλυτο παράδοξο. Αν η κοινωνία των πολιτών δηλαδή, μπορεί να τα κάνει όλα αυτά και αν εγώ και το κόμμα μου διεκδικούμε την εξουσία όπως την περιέγραψα, τι κάνουμε και οι δυο στο ίδιο δωμάτιο; Για εμάς, για το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, η συνευθύνη κράτους και κοινωνίας των πολιτών, είναι πλέον μονόδρομος, γιατί αυτή η συνευθύνη θα μας οδηγήσει πράγματι σε μια κοινωνία αξιών, σε μια δίκαιη κοινωνία. Γιατί μια κοινωνία δεν είναι πραγματικά δίκαιη αν σε αυτήν δεν συμβάλουν δυναμικά και ουσιαστικά οι πολίτες…» – Από τον χαιρετισμό του Γιώργου Α. Παπανδρέου στην Ημερίδα «Κοινωνία των Πολιτών, ΜΚΟ και Συνταγματική Αναθεώρηση»

Από την συνέντευξη του Νίκου Δεπούντη στο papandreou.gr.

Το ερώτημα παραμένει επίκαιρο, αν και κατά πόσο αυτός ο σχεδιασμός βρήκε τα βήματα του. Καλύπτει τις έννοιες ανοικτό κόμμα, συμμετοχική δημοκρατία και τελικά σχέσεις Κινήματος με τη Κοινωνία των πολιτών (ΚτΠ). Σταθήκαμε σε μια σειρά από αναρτήσεις (posts) του blogger Νίκου Δεπούντη (κύριος συμμέτοχος του Χώρου Διαλόγου Πολιτών Χολαργού, blog που προάγει ένα μοντέλο αυτο-οργάνωσης πολιτών σε δημοτικό επίπεδο) και ειδικότερα στη τελευταία Σκέψεις και προβληματισμοί για την Εξουσία, τα Κόμματα και τη Κοινωνία των πολιτών, από την οποία και αντλήσαμε σημεία. Τα σημεία αυτά (μέσα σε εισαγωγικά στις ερωτήσεις μας) είναι το αντικείμενο του διαλόγου (μιας συνέντευξης) με τον Νίκο Δεπούντη:

Μερικά εξαιρετικά αποσπάσματα

[… Αναρωτήθηκε κανείς γιατί από τα 2.300 μέλη της Δημοτικής Οργάνωσης που ανήκω στο διάλογο ενόψει συνεδρίου συμμετείχαν μονάχα 30 με 40; Και αυτό πιστεύω ότι συνέβη παντού. Ποιες διαδικασίες συμμετοχικής Δημοκρατίας προώθησαν οι μέχρι σήμερα υφιστάμενες οργανώσεις του Κινήματος; Είναι τα γραφεία των οργανώσεων του ΠΑΣΟΚ προσβάσιμα από τα ΑΜΕΑ;…]

[… Κάποιοι από τους πολίτες αρχίζουν μέσω των blogs, των δικτύων, των εθελοντικών οργανώσεων και άλλων μορφών αυτοοργάνωσης να αποκτούν μια δυναμική η οποία δεν υφίστατο μέχρι τώρα στη Κοινωνία. Η Δεσπόζουσα θέση των κομμάτων αμφισβητείται. Καi αυτός είναι ο λόγος που τα κόμματα ή μάλλον καλύτερα τα πρόσωπα που στελεχώνουν τα όργανα των κομμάτων προσπαθώντας να αυτοπροστατευθούν πολεμούν λυσσαλέα αυτή τη καινούργια μορφή παρέμβασης των πολιτών. Δεν θέλουν σκεπτόμενους πολίτες, αλλά άβουλα ψηφία που θα τους συντηρήσουν στην εξουσία, την όποια τέλος πάντων εξουσία που τους εκφράζει. …]

[…Τα κόμματα θα πρέπει να αλλάξουν τα ίδια και να γίνουν πραγματικά ανοιχτά κόμματα μακριά από τις αγκυλώσεις, τα πρόσωπα και τα στεγανά του παρελθόντος. Παράλληλα θα πρέπει να αφήσουν την Κοινωνία των Πολιτών ακηδεμόνευτη να αυτορρυθμιστεί και όλα θα έλθουν σιγά σιγά μόνα τους….]