ο Προέδρος του ΣΥΡΙΖΑ, κος Τσίπρας, εκφράζει την επιθυμία συνεργασίας με το ΚΚΕ, με βάση ένα προγραμματικό πλαίσιο, όχι για το σοσιαλισμό, όπου έχουν μεγάλες διαφορές, ούτε και σε θέματα δημοκρατίας και ελευθερίας όπου, επίσης, έχουν διαφορές
εμείς πάντως μπερδευτήκαμε
με αφορμή τη συνέντευξη του Προέδρου του Συνασπισμού στη ΝΕΤ (στο Προσκήνιο, με τον δημοσιογράφο κο Πολίτη), «επισκέφθηκα» ένα ποστ της προηγούμενης Δευτέρας, όπου αναρωτήθηκα,
σε ότι αφορά το πρώτο σκέλος φαίνεται ότι, είτε από επιλογή, είτε επειδή δεν του βγήκε, δεν έβαλε το βάρος του πίσω από την ακύρωση των Πρυτανικών εκλογών (παρότι υπήρξαν εσωτερικές διαφωνίες)
στο δεύτερο σημείο διέκρινα, σε όσα είπε ο κος Τσίπρας, αδυναμία έκφρασης λύσεων, και προτάσεων, πόσο μάλλον ολοκληρωμένου και συνεκτικού προγράμματος διακυβέρνησης
αναπαράγει, εξαιρετικά, τις ανησυχίες των νέων ανθρώπων που τον
συναντάνε στο δρόμο και [του] λένε «κάτι πρέπει να κάνουμε για να αλλάξει αυτή η νομοτέλεια του να ζούμε με 400 ευρώ»
όμως, προηγουμένως είχε πει
«το ζήτημα για μας δεν ειναι να βρεθούμε σε θέσεις διαχείρισης»
μιλά με πειστικό, και ειλικρινές, ύφος για την ανάγκη για πλήρη ανατροπή του πολιτικού σκηνικού και σπεύδει να το κάνει ακόμη πιο αφηρημένο λέγοντας ότι πρέπει να αλλάξουν και οι κοινωνικοί συσχετισμοί
«βλέπουμε μια πολύ σημαντική δυναμική, στον ΣΥΡΙΖΑ [αλλά] πρέπει να δούμε και μία αντίστοιχη κοινωνική δυναμική. Να δούμε τον κόσμο να κινητοποιείται, να βγαίνει στους δρόμους και να διεκδικεί, να δούμε κινήματα, ν’αλλάξουν οι συνειδήσεις»
ο κος Τσίπρας, όχι απαραίτητα ο Συνασπισμός ή ο ΣΥΡΙΖΑ, εκφράζει προβλήματα και θέτει προυποθέσεις (κοινωνική αφύπνιση) για τη λύση τους, αλλά όχι τον τρόπο με τον οποίο θα λυθούν
με μεγάλη ειλικρίνεια παραδέχεται ότι είναι, η «μεγάλη αριστερά, με άξονα τον ΣΥΡΙΖΑ» η λύση του μεθαύριο, και όχι του αύριο:
«αν η αριστερά ήταν ενωμένη στη χώρα, θα μπορούσε να αποτελεί μία ρεαλιστική εναλακτική λύση αύριο.
Όχι μεθαύριο όπως λέμε εμείς»
θεωρώ ότι η θέση του κου Τσίπρα είναι σαφής
αν νομίζατε ότι η υπόθεση των υποκλοπών μπήκε στο ράφι, γράψτε λάθος
με μία μονοκονδυλιά, η Κυβέρνηση εξασφαλίζει την εκχώρηση της διοίκησης του ΟΤΕ και βελτιώνει ταυτόχρονα τις επιχειρησιακές δυντατότητες παρακολούθησης κυβερνητικών και άλλων στελεχών
από τη Ναυτεμπορική κρατάμε το εξής απόσπασμα (για τις παράνομες υποκλοπές της DT):
Οι παρακολουθήσεις αφορούσαν κυρίως μέλη του εποπτικού συμβουλίου στο οποίο μέλη είναι επιφανή στελέχη της κυβέρνησης, των συνδικάτων και της επιχείρησης
το know-how είναι πολύ σημαντικό, ειδικά σε έναν τομέα (των υποκλοπών) όπου αποδείξαμε, με εκπρόσωπο τον κο Βουλγαράκη, ότι δεν ξέρουμε που παν’τα τέσσερα
εμείς προτείνουμε να εκχωρήσουμε και τις κάμερες της τροχαίας
διαβάζοντας τη Ναυτεμπορική, θα νομίσει κάποιος ότι οι πολίτες αρχίζουν να στρέφονται προς το ΠΑΣΟΚ, απογοητευμένοι από την ακρίβεια
«ΜΕΤΡΗΣΙΜΕΣ επιπτώσεις» στο πολιτικό σκηνικό προκαλεί η κατάσταση στην οικονομία, και κυρίως η ακρίβεια, με τους πολίτες να εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους και να «ψαλιδίζουν» τη διαφορά μεταξύ της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ
Την εκτίμηση αυτή επιβεβαιώνουν δύο δημοσκοπήσεις, στις οποίες αποτυπώνεται και πτωτική πορεία του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ.
όμως, δεν αναφέρονται δύο σημαντικά στοιχεία:
αν προσθέσουμε σε αυτά
μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι πολίτες αρχίζουν να αντιλαμβάνονται την πιθανότητα μίας εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης, και ίσως επιβραβεύουν τη συνέπεια που δείχνει το ΠΑΣΟΚ τους τελευταίους δύο -περίπου- μήνες
Όχι, δεν έχει
«Μα, με βάση το Νόμο έχει το δικαίωμα.»
Βεβαίως, στο μέτρο που ικανοποιεί όσους πιστεύουν ότι ερμηνεύεται η κοινωνία, και η προοπτκή της, κυρίως ή μόνο μέσα από τους νόμους της, και τυπικά έχει το δικαίωμα
Ο Δήμος όμως θα τον είχε -πιθανά- εξοστρακίσει, επειδή είναι ο ίδιος υβριστής, αυτός που -πολλές φορές- έχει ξεπεράσει το μέτρο
σήμερα δεν υπάρχει Δήμος, αλλά υπάρχει δυναμική που θα τον δημιουργήσει
Περισσότεροι άνθρωποι από κάθε άλλη περίοδο της ιστορίας, γράφουν, και στοχάζονται για αυτό, συμμετέχουν και στοχάζονται για αυτό, εκτίθενται και στοχάζονται, γι αυτό
δημιουργούν έναν νέο δημόσιο χώρο, υποβοηθούμενοι από το διαδίκτυο, στον οποίο όλο και πιο πολλοί συμπολίτες μας θα συμμετέχουν …
… ένας εξ αυτών[*] είναι άνεργος, 19 ετών, χωρίς σπουδές, και πολύ θυμωμένος από την έλλειψη οποιασδήποτε προοπτικής για το μέλλον του
πανεπιστήμιο δεν πήγε, το περιβάλλον του δεν συνέβαλλε στο να αποκτήσει ευγενική προσέγγιση στον πολιτικό διάλογο
έχει ( ; ) όμως ιστολόγιο, ένα θυμωμένο και επιθετικό ιστολόγιο. Και επισκέπτεται άλλα ιστολόγια. Για αρκετό καιρό βρίζει, χυδαία, θεούς και δαίμονες, πολιτικούς και επιχειρηματίες
«λαμόγιο ό ένας, κλεφτης ό άλλος, απατεώνας ο επόμενος, όλοι μαλάκες και άχρηστοι»
σύντομα ή πιο αργά, θα δει, ως θαμώνας του χώρου αυτού, ότι υπάρχουν άλλοι τρόποι έκφρασης, διαλόγου και διεκδίκησης
αν υπάρχει ένας χώρος μέσα από τον οποίο αυτός ο άνθρωπος υπάρχει περίπτωση να αποκτήσει -όποια- πολιτική παιδεία και συμπεριφόρα, είναι η κοινότητα του πολιτικού ιστολογείν, ένα μέρος της πολιτικής
σιγά μη δεχτώ λοιπόν ότι ο προνομιούχος [**] κος Βγενόπουλος έχει το δικαίωμα να κάνει αγωγή σε έναν Βουλευτή, και δη Πρόεδρο κόμματος
αν το δεχτώ για τον Βουλευτή, τι θα κάνω για τον πολίτη, που πράγματι ενδέχεται να συκοφαντήσει και να μη φερθεί με καθώς πρέπει τρόπο;
ο κος Βγενόπουλος έχει «δικαίωμα» να κάνει αγωγή, κι ακόμη μία ευκαιρία να γίνει υβριστής
Ανδρέας Τριανταφυλλίδης
[*] είναι ένα φανταστικό πρόσωπο
[**] δεν με απασχολεί η ποιότητα ζωής και τα κομφόρ του, καλά να είναι να τα απολαμβάνει, αλλά είναι πολιτικό ζήτημα η ιδιαίτερη μόχλευση που διαθέτει σε σχέση με το σύστημα (και δεν εννοώ τίποτε παράνομο)
Στεφανος Ν. Παπανωτας 