Posts Tagged ‘Βενιζέλος’

Το καράβι άρχισε να μπάζει νερά και ο χρόνος που μένει ως τις 11/11 είναι αρκετός. Ο αγώνας για την θέση του προέδρου του Πασοκ δείχνει να γέρνει υπέρ του ΓΑΠ.

Ο ΒΒ δείχνει ότι δεν μπορεί να ανατρέψει το κλίμα και εισέρχεται σε μια νέα φάση αντιπαράθεσης με τον ΓΑΠ. Μια αντιπαράθεση που τα περιέχει όλα, στην Αχαΐα όπου ήταν το Σαββατοκύριακο ο ΒΒ άφησε υπονοούμενα κατά του ΓΑΠ και την οικονομική του επιφάνεια.

Είπε χαρακτηριστικά:

«Εγώ είμαι ο μοναδικός από τους άλλους δύο συνυποψηφίους μου που δουλεύω. Δεν είμαι ανεπάγγελτος. Σε μία και μόνο παράστασή μου σε δικαστήριο θα μπορούσα να βγάζω πολλά περισσότερα από όσα παίρνω σε έναν μήνα». Σε εκείνο το σημείο παρενέβη ο κ. Γιωτόπουλος και απευθυνόμενος προς τον διεκδικητή της αρχηγίας είπε: «Κόψε λίγο». Τότε ο κ. Βενιζέλος ανέφερε ότι «η ζωή που κάνει ο Γ. Παπανδρέου δεν συνάδει με την αποζημίωσή του».

Το δημοσίευμα από την εφημερίδα «Πελοπόννησος»

Σε χθεσινές δημοσκοπήσεις το προβάδισμα του ΓΑΠ είναι εμφανές και η ψαλίδα μεταξύ των δύο ανοίγει υπέρ του Γαπ.

Της εταιρείας GΡΟ για το Μega προσδιορίζει τη διαφορά μεταξύ των δύο στις 6,7% σε ό,τι αφορά την πρόθεση ψήφου, ενώ η αμέσως προηγούμενη δημοσκόπηση της ίδιας εταιρείας έδειχνε ανάκαμψη του κ. Βενιζέλου και διαφορά 4,5 ποσοστιαίων μονάδων.

Έτσι, ο κ. Παπανδρέου συγκεντρώνει το 49,8%, ο κ. Βενιζέλος το 43,1% και ο κ. Σκανδαλίδης το 4%, ενώ το 3,1% των ερωτηθέντων δεν απάντησε.

Της εταιρείας Μetron Αnalysis που έγινε για τον ΑΝΤ1, η διαφορά μεταξύ των δύο βασικών διεκδικητών διαμορφώνεται στις 8 ποσοστιαίες μονάδες, έναντι των 7 μονάδων στις οποίες βρισκόταν την περασμένη εβδομάδα.

Ο κ. Παπανδρέου συγκεντρώνει το 49%, ο κ. Βενιζέλος το 41%, ο κ. Σκανδαλίδης το 7%, ενώ το 2% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ δεν επιθυμεί για την αρχηγία κανέναν από τους τρεις και το 1% δεν απαντά.

Της εταιρεία Αlco για λογαριασμό του Αlter, δείχνει ως προς την πρόθεση ψήφου των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που δηλώνουν ότι σίγουρα θα ψηφίσουν στις 11 Νοεμβρίου, ότι ο Γ. Παπανδρέου προηγείται με 48,3%, ο Β. Βενιζέλος ακολουθεί με 39,6%, ο Κ. Σκανδαλίδης αποσπά το 5,5% και το 6,6% δεν απαντά.

Διαβάζοντας ένα άρθρο στο «Πρώτο Θέμα»

με τίτλο «Μια συνηθισμένη Μακιαβελική τακτική»  του Γιώργου Πατσόπουλου αφού κάνει μια αναδρομή στο χρόνο για την ανάληψη τις εξουσίας και τους δήθεν λίγους αρχηγούς που έχασαν. Ξεκινά από τον Γέρο της Δημοκρατίας και την  Ένωση Κέντρου το 1963 όπου έχασε ο Π. Κανελλόπουλος, μετά αναφέρεται στον Κ. Καραμανλή το 1980 όπου μεταπήδησε στην Προεδρία της Δημοκρατίας αφήνοντας τον Γ. Ράλλη να χάσει για αυτόν. Το 2000 ο Κ. Σημίτης πέτυχε μια οριακή νίκη μεταφέροντας την βέβαιη ήττα για το 2004 όπου και έδωσε την αρχηγία στον Γ. Α. Παπανδρέου. Το 2007 ήταν σχεδόν βέβαιο ότι η ήττα θα πήγαινε στο Πασοκ. Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου ανέλαβε την αρχηγία του κινήματος στην χειρότερη εποχή για εκείνον και για το κόμμα. Οι επόμενες εκλογές το 2011 η 2015 θα είναι πιο εύκολες για το Πασοκ με περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει, οπότε και πιο εύκολη νίκη για τον αρχηγό που θα είναι στο τιμόνι του κόμματος και ο ΒΒ το γνωρίζει αυτό και προσπαθεί να παίξει εκ του ασφαλούς. Το άρθρο καταλήγει:

Στον Γ. Παπανδρέου τον νεότερο, αξίζει μια τιμή: Ανέλαβε την αρχηγία του κόμματος σε μια δύσκολη εποχή, χωρίς να σκεφτεί με τον ίδιο μακιαβελικό τρόπο, γνωρίζοντας προφανώς ότι ίσως βλάψει τη δική του πολιτική καριέρα. Και η συνέχεια είναι γνωστή: για λόγους υπερβολικής ευαισθησίας και ευθιξίας θεώρησε τον εαυτό του υπεύθυνο για τη δεύτερη εκλογική ήττα, ενώ είναι φανερό ότι οι πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις είχαν το αποτέλεσμα που αναμενόταν και δεν ήταν θέμα αρχηγού.

Ολοι οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν ότι τις εκλογές αυτές θα τις έχαναν ή τουλάχιστον πολύ δύσκολα θα τις κέρδιζαν. Ας μην εξαπατώνται, λοιπόν, με εξιλαστήρια θύματα και αλλαγές ηγεσίας. Ολα αυτά δεν είναι παρά βάλσαμο στην ψυχολογία των χαμένων: «Αν είχαμε άλλο αρχηγό θα κερδίζαμε». Η λακωνική απάντηση θα ήταν: «Αν».

 

Προβάδισμα Γ. Παπανδρέου για την προεδρία στο ΠΑΣΟΚ σε δημοσκόπηση που έγινε στη Λάρισα

dimoskopisi.jpg

Φωτογραφεία από την εφημερίδα Ελευθερία

 

Σαφές προβάδισμα του Γιώργου Παπανδρέου έναντι των Ευάγγελου Βενιζέλου και Κώστα Σκανδαλίδη στην κούρσα για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ δίνει δημοσκόπηση της εταιρίας «REPOSITION STRATEGY» που διενεργήθηκε στο νομό Λάρισας κατά το διάστημα μεταξύ 9 – 12 Οκτωβρίου.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της τηλεφωνικής δημοσκόπησης, οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ δίνουν στον κ. Παπανδρέου προβάδισμα 4,6 ποσοστιαίων μονάδων έναντι του κ. Βενιζέλου απαντώντας στο ερώτημα «ποιος πιστεύετε ότι είναι καταλληλότερος για πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ». Ειδικότερα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνει ποσοστό 44,2%, ο κ. Βενιζέλος ακολουθεί με 39,6% και ο κ. Σκανδαλίδης λαμβάνει 6,5%.

Η διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου ανοίγει στις απαντήσεις των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι δηλώνουν ότι προτίθενται να ψηφίσουν στις εκλογές της 11ης Νοεμβρίου. Εκεί, ο κ. Παπανδρέου προηγείται με 46,1%, ακολουθεί ο κ. Βενιζέλος με 37,8% και ο κ. Σκανδαλίης συγκεντρώνει 7,1%.
Εντούτοις, ο κ. Βενιζέλος προηγείται του κ. Παπανδρέου κατά 0,9% στις απαντήσεις επί του συνόλου των πολιτών που απάντησαν στο συγκεκριμένο ερώτημα. Ο θεσσαλονικιός πολιτικός συγκεντρώνει 34,1%, ο κ. Παπανδρέου ακολουθεί με 33,2% και ο κ. Σκανδαλίδης με 11,4%.

Στο ερώτημα «εσείς προσωπικά ποιόν θα προτιμούσατε για πρόεδρο στο ΠΑΣΟΚ» ο κ. Παπανδρέου προηγείται με 5,8% του κ. Βενιζέλου στις απαντήσεις των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, με 12,5% στις απαντήσεις όσων δηλώνουν ότι θα μετάσχουν στις εκλογές της 11ης Νοεμβρίου και με 3% στις απαντήσεις επί του συνόλου των ερωτηθέντων. Επίσης, η δημοσκόπηση δίνει «παράσταση νίκης» στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ καθώς στο ερώτημα «ποιος πιστεύετε ότι θα κερδίσει τις εκλογές για την προεδρία στο ΠΑΣΟΚ» ο κ. Παπανδρέου προηγείται του κ. Βενιζέλου με 8 ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, με 11 μονάδες μεταξύ όσων δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν στις 11 Νοεμβρίου και με 12,5 μονάδες επί του συνόλου των ερωτηθέντων.

Αξιοσημείωτες είναι, εξάλλου, οι απαντήσεις τόσο του συνόλου των ερωτηθέντων, όσο και των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, στο ερώτημα » που οφείλεται η ήττα του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου». Στον αρχηγό του (Γ. Παπανδρέου) απαντά το 23,2% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και το 22% του συνόλου. Επίσης, 22,5% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ εκτιμά ότι υπήρξαν στελέχη που υπονόμευσαν την προσπάθεια του κόμματος ενώ το ίδιο πιστεύει και το 14,8% του συνόλου των ερωτηθέντων.
Εξάλλου, το 25,4% του συνόλου των ερωτηθέντων εκτιμά ότι το ΠΑΣΟΚ κουβαλούσε αρνητική εικόνα από το κυβερνητικό του παρελθόν ενώ ίδια άποψη έχει και το 17,8% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ.

www.kirikas.com.gr

Είναι σίγουρο ότι κανένα κόμμα δεν μπορεί να περάσει το ποτάμι χωρίς να βραχεί. Ούτε και το Πασοκ φυσικά, πολύ περισσότερο δε γιατί δεν έκανε τίποτα από το 1996 μετά την απώλεια του Α. Παπανδρέου παρά αρκέστηκε να οδηγήση στην ηγεσία τον Κ. Σημίτη ο οποίος διατήρησε το Πασοκ στην εξουσία.

Ο κ. Σημίτης ήταν ένας άνθρωπος που με συνέπεια και συνέχεια για αρκετά χρόνια υπονόμευε τον Α. Παπανδρέου και όσα εκείνος αντιπροσώπευε. Δεν ασχολήθηκε με το κόμμα παρά μόνο πως θα βρει τους τρόπους για να παραμείνει στην εξουσία. Η επιλογή αυτή όμως είχε σαν αποτέλεσμα το Πασοκ να δεχτεί ένα κόστος.

Το Πασοκ δέχτηκε τις νέες ιδέες του Κ. Σημίτη χωρίς να αντιδράσει, ουσιαστικά ο Κ. Σημίτης πέτυχε να το μεταβάλει ιδεολογικά και οργανωτικά μετακινώντας τις θέσεις του Πασοκ πιο κοντά στις δικές του. Το 2004 ο Κ. Σημίτης κατάλαβε ότι το παιχνίδι το έχει χαμένο και αποφάσισε να παραχωρήσει το κόμμα στον Γιώργο Α. Παπανδρέου. Παρέδιδε όμως κάτι διαφορετικό από αυτό που είχε παραλάβει και ο Γ. Α. Παπανδρέου το γνώριζε πολύ καλά αυτό.

Ο Γ. Α. Παπανδρέου παρέλαβε το κόμμα γνωρίζοντας τι έπρεπε να κάνει αλλά αποφάσισε να προχωρήσει στην διαδικασία των “βελούδινων αλλαγών” που όμως αυτή η διαδικασία ουσιαστικά ήταν η συγκάλυψη του προβλήματος και της πραγματικότητας. Τελικά μέσα στο Πασοκ υπήρχαν δύο Πασοκ και μεταξύ των στελεχών υπήρχαν πολιτικές αλλά και ψυχικές διαφορές. Η εξουσία που λειτουργούσε σαν συγκολλητική ουσία είχε χαθεί και μαζί χάθηκαν και οι λόγοι να δέχονται οι μεν τους δε.

Ο Γ. Α. Παπανδρέου δεν μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα, έβλεπε ότι η θεραπεία περνούσε μέσα από μέτρα τα οποία δεν ήταν έτοιμος να πάρει η δεν ένιωθε καλά με αυτή την επιλογή. Μετά της 16 Σεπτεμβρίου τα ανέφερε και τα αναφέρει σε κάθε συνέντευξη που δίνει. Η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Ε. Βενιζέλου με τον τρόπο που έγινε ξύπνησε τα αντανακλαστικά του Γ. Α. Παπανδρέου απέναντι στον Κ. Σημίτη και αποφάσισε να μιλήσει και να αντιπαρατεθεί με το ιδεολογικό πλαίσιο που αυτό εκφράζει.

Παράλληλα η αντιπαράθεση κινείται και κατά του Σημιτικού μπλοκ που σήμερα εκφράζεται από τον Ε. Βενιζέλο -χωρίς ίσως να το θέλει και ο ίδιος- ελπίζοντας ότι θα ανακτήσει τον έλεγχο στο κόμμα και μέσω του Ε. Βενιζέλο την εξουσία.

Ο Γ. Α. Παπανδρέου πρέπει να πάει μέχρι τέλους όποιο και αν είναι αυτό. Κάνει ουσιαστικά αυτό που έπρεπε να είχε κάνει το 2004 τότε που κανείς δεν μπορούσε να τον ενοχοποιήσει για την ήττα.

Σήμερα παίζει η παραπλανητική επιχειρηματολογία και μάλιστα πετυχημένα ότι ο Γ. Α. Παπανδρέου χρεώνεται τις δύο ήττες απέναντι στον κόσμο του Πασοκ και αυτό γιατί ο κόσμος το έχει συνδέσει με την εξουσία και δεν ανέχεται να χάνει.

Ο πρόεδρος του Πασοκ Γ. Α. Παπανδρέου και όσοι τον στηρίζουν πρέπει να πουν όλη την αλήθεια στον κόσμο, να πούνε πόσα θυσίασε το Πασοκ το 1996 για να παραμείνει στην εξουσία. Να επαναπροσδιορίσει την επικοινωνία με τον κόσμο.

Να πει ότι δεν μπορεί να έχουμε και τον σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη.
Έχει αρχίσει το παιχνίδι της αλήθειας, το οποίο πρέπει να συνεχιστεί και να τελειώσει όποιο και αν είναι το κόστος.

Διαπιστώνουμε τις τελευταίες μέρες ότι ο πόλεμος που γίνετε κατά του ΓΑΠ ειδικά από την Αυριανή είναι ανελέητος.

Το ότι ο Κουρής θα στήριζε Βενιζέλο φαινόταν από καιρό και ετοίμαζε το έδαφος κατά του ΓΑΠ.

Το ερώτημα που δημιουργείτε είναι η Αυριανή είναι του Κουρή, ο Κουρής είναι κατά του Σημίτη, ο Σημίτης είναι με τον Βενιζέλο, γιατί ο Κουρής θέλει τον Βενιζέλο;

Ο Πρετεντέρης κάθε βράδυ στο δελτίο του Mega προσπαθεί να μας πείσει πόσο κατάλληλος είναι ο Βενιζέλος για την αρχηγία, ο Ψυχάρης απαιτούσε την παραίτηση του ΓΑΠ, όλοι οι μεγάλοι εκδότες είχαν προαποφασίσει για το τέλος του ΓΑΠ από το Πασοκ. Αυτό που τους ένοιαζε ήτανε ο κόσμος του Πασοκ να μην δεί γιατί έχασε αλλά απλά και με συνοπτικές διαδικασίες να αλλάξει αρχηγό, αυτό τους ενδιέφερε πρωτίστως.

Αυτό που είναι ποιο σημαντικό στο Πασοκ είναι να δούνε γιατί το Πασοκ αποκόπηκε από τα μηνύματα της κοινωνίας, γιατί έγινε κόμμα των λαμόγιων και της αρπαχτής να δούμε τη σημαίνει αντιπολίτευση, πως καθορίζουμε την κεντροαριστερά, ποια κοινωνικά στρώματα πρέπει να εκπροσωπίσει το Πασοκ. Η ΝΔ έχει τον ρήτορά της, κάλλιστα θα μπορούσε να τον έχει και το Πασοκ μας αρκεί ΑΥΤΟ.

Μετά το περιστατικό του καφέ στη Χαριλάου Τρικούπη ο Βενιζέλος προαποφάσισε σαν μελλοντικός αρχηγός να μας συγχωρέσει όλους, τόσο φιλεύσπλαχνος ο μελλοντικός αρχηγός, ξέχασε όμως να ρωτήσει και εμάς την βάση αν τον θέλουμε για μελλοντικό αρχηγό φαίνεται του το είχαν προεξοφλήσει ο Μπόμπολας με τον Λαμπράκη.

Αυτό που πρέπει να δούμε είναι ότι τα συμφέροντα προσπαθούν να κατευθύνουν τις εξελίξεις σε επίπεδο ηγεσίας, Τα περισσότερα ΜΜΕ οι λαλίστατοι δημοσιογράφοι του γραπτού και ηλεκτρονικού τύπου προσπαθούν να μας πλασάρουν ότι θέλουν τα αφεντικά τους. Δεν μπορεί παρά να πάμε κόντρα στο κατεστημένο αυτό. Το Πασοκ με τον ΓΑΠ πρέπει να αντισταθεί και το αίτημα της ΝΕΑΣ ΑΛΛΑΓΗΣ να προχωρήσει.

Έπεσα πάνω σε αυτό το άρθρο το όποιο μου προξένισε το ενδιαφέρον και το αναδημοσιεύώ από το μπλοκ του λ:ηρ

30.09.2007

Άρθρο του Διονύση Γουσέτη *

Η συζήτηση για το ποιος ενδεχομένως θα μας κυβερνήσει ούτε είναι «απολίτικη» (λέξη και τούτη!), ούτε μας είναι αδιάφορη. Ο εμφύλιος που ξέσπασε στο ΠΑΣΟΚ για την αρχηγία έχει τα χαρακτηριστικά του «Ιζνογκούντ» του μακαρίτη Γκοσινύ.

Ο Ιζνογκούντ θέλει να γίνει Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη. Ενός Χαλίφη που, ενώ είχε εξυφάνει το προφίλ του μοντέρνου Ευρωπαίου δημοκρατικού αρχηγού, στη συνέχεια επιχείρησε –ανεπιτυχώς- να συνεχίσει την ανατολίτικη αρχηγική πρακτική του χαρισματικού πατέρα του.

Ο Ιζνογκούντ καραδοκούσε. Επί χρόνια προετοίμαζε τη διαδοχή του και τη φράξια του. Το κύριο χαρακτηριστικό του είναι ότι δεν έχει άλλη ιδεολογία από την προώθηση του εαυτού του. Για το λόγο αυτόν, ο Ιζνογκούντ είναι δίγλωσσος. Όταν διάφορα θέματα καίνε, κάνει το κορόιδο, είτε αποφεύγοντας να τα θίξει, είτε μασώντας τα λόγια του. Αργότερα, όταν το θέμα έχει πια ξεθυμάνει, ξεσπαθώνει. Πάντα χαϊδεύοντας το ρατσισμό, τον εθνισμό, τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό και γενικά την ανασφάλεια του Έλληνα.

Ας θυμηθούμε μερικά από τα πολλά παραδείγματα:

– Μεσούσης της φονταμενταλιστικής εκκλησιαστικής επίθεσης για τις ταυτότητες, ο Ιζνογκούντ κράτησε την ουρά του απ’ έξω. Όταν άλλαξαν οι συσχετισμοί (30/5/2004) δήλωνε ότι ο αρχιεπίσκοπος είχε «απόλυτο δίκαιο», ενώ ο τότε πρωθυπουργός έκανε «σαφώς λάθος χειρισμό». Αποκάλυψε επίσης ότι ο Σημίτης είχε από πριν «σχέδιο» -«προτεσταντικής» μάλιστα έμπνευσης!- και «έβαλε τον Σταθόπουλο» να το εφαρμόσει» (άρα και ο τελευταίος μετείχε στην συνωμοσία).

– Την παραμονή του δημοψηφίσματος για το σχέδιο Ανάν (2004), έκανε δηλώσεις ακατάληπτες, μασώντας τους βερμπαλισμούς του: «Απαιτείται στρατηγική ενότητας και ειλικρίνειας. Το δημοψήφισμα απαλλάσσει τις πολιτικές ηγεσίες από την ιστορική ευθύνη». Το 2006 ξεσπάθωσε: «Ένα πολύ κακό δημιούργημα που θα οδηγούσε στη διάλυση του Κυπριακού Ελληνισμού».

– Ο ηθικοπλάστης Ιζνογκούντ ποδοπατάει την ελευθερία της έκφρασης. Στις 11/1/2003, απέσυρε την υποστήριξη του υπουργείου του (Πολιτισμού) στην ταινία «Μέγας Αλέξανδρος», επειδή ασχολούνταν και με τις σεξουαλικές προτιμήσεις του στρατηλάτη. Στις 28/12/2003 λογόκρινε, ως άσεμνο, πίνακα από έκθεση που ο ίδιος είχε οργανώσει.

– Δε στερείται και ρουσφετολογικών επιδόσεων ο Ιζνογκούντ. Το 2001 χάρισε στις ποδοσφαιρικές εταιρείες της εκλογικής του περιφέρειας τα χρέη προς το ΙΚΑ, ύψους 12 δισ. Όταν του ζητήθηκε ο λόγος, απάντησε κυνικά ότι οι ποδοσφαιρικές ομάδες «ενσωματώνουν ιστορία». Με τη λογική αυτή, ούτε η Αυγή έπρεπε να πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές, επειδή και εκείνη ενσωματώνει ιστορία. Ωστόσο, ο εκδότης της Λευτέρης Βουτσάς φιλοξενήθηκε στον Κορυδαλό για χρέη στο ΙΚΑ.

– Ο Ιζνογκούντ ρέπει προς το θρησκευτικό φονταμενταλισμό, που είναι καλός αγωγός ψηφοθηρίας. Ήταν ένας από εκείνους που εγκωμίασαν τον χουντικό μητροπολίτη Θεσσαλονίκης. Αυτόν που είχε τηλεγραφήσει στον ισχυρό άνδρα της χούντας, «Ζήθι έτη μαθουσάλεια».

– Τέλος, ο Ιζνογκούντ δεν υπολείπεται σε χατζηαβατισμό. Στις 3/7/2003, προέβη στην ακόλουθη δήλωση προς τον πρωθυπουργό: «Στηρίζουμε εν λευκώ τι πρωτοβουλίες σου και παρ’ ότι δεν το ξέρουμε, θεωρούμε εξ ορισμού ότι έχεις συνολικό σχέδιο». Τέτοιοι «ορισμοί» ταιριάζουν σε τριτοκοσμικούς ραγιάδες, όχι σε πολιτικά πρόσωπα. Οσμίστηκε, φαίνεται, ότι σ’ εκείνη τη φάση ο ραγιαδισμός είναι που αμείβεται.

Η στομφώδης ρητορεία του δίνει την εντύπωση ότι εκπέμπει σοφίες. Ωστόσο, δεν του λείπουν οι γκάφες: Το 1994 δημιούργησε νόμο για την περιουσία του τέως βασιλιά, που έδωσε στον τελευταίο τη λαβή που αναζητούσε, για να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Αργότερα (21/12/2004) ζήτησε λαϊκίστικα να απαγορευτεί η χρηματοδότηση των κομμάτων από ιδιώτες, ακόμη και οι μικρές εισφορές από φίλους και μέλη. Η αιχμή όμως ήταν η αστεία συνταγματική διάταξη περί βασικού μετόχου, ένα κρεσέντο λαϊκισμού που απορρίφτηκε από την Ε.Ε.

Μετά τις εκλογές, ο Ιζνογκούντ χτύπησε ακαριαία και αλύπητα, σαν τσουνάμι. Βιάστηκε να γίνει εσωκομματική ψηφοφορία για ν’ αδράξει την πολυπόθητη προεδρία από τον παραπαίοντα Χαλίφη. Μετά κατάλαβε τη νέα γκάφα του και άλλαξε τροπάρι.

Ο Γιώργος Βότσης μας θύμισε τον αείμνηστο συνταγματολόγο Αριστόβουλο Μάνεση, που είπε για τον Ιζνογκούντ τη φράση: «Είναι ικανός για όλα». Και επειδή είναι ικανός για όλα, φαίνεται ότι τελικά θα καταφέρει να γίνει Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη. Ποντάροντας όχι σε κάποια ιδεολογική συσπείρωση των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, αλλά στον διακαή πόθο πολλών για ανακατάληψη της εξουσίας με κάθε μέσον. Τη μέρα της αναμέτρησης θα κατεβάσει πλατφόρμα που θα καλύψει όλους και στη συνέχεια θα ξεχαστεί. Όπως άλλωστε τα κατά καιρούς «συμβόλαια του ΠΑΣΟΚ με το λαό».

Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον σοσιαλισμό; Καμία. Έχουν όμως με τον χαρακτήρα της ανάδελφης κοινωνίας μας. Καθρέφτης της είναι ο Ιζνογκούντ. Γι’ αυτό οι δημοσκοπήσεις βγαίνουν υπέρ του.

* αναδημοσιεύεται με άδεια του συγγραφέα