ο κος Αλαβάνος έκανε την ακόλουθη δήλωση χθες:
… σήμερα γίνεται η κηδεία της αναθεώρησης του άρθρου 16, με την έννοια ότι, όπως φάνηκε και στη συζήτηση στη Βουλή, δεν συγκεντρώνονται 180 ψήφοι για την πολιτική της ΝΔ αλλά και του ΠΑΣΟΚ για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων
αυτό το απόσπασμα περιέχει μια αλήθεια, πράγματι κηδεύεται η αναθεώρηση του άρθρου 16, και μία ανακρίβεια (για να μην πω ψέμα), ΔΕΝ είναι θέση του ΠΑΣΟΚ[*] η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων
Το άρθρο 16 τελικά ήταν και η αιτία για την οποία καταρρέει στην ουσία της όλη η συνταγματική αναθεώρηση της ΝΔ
και ένα ψέμα: η αιτία για την κατάρρευση της αναθεώρησης δεν ήταν το άρθρο 16, αλλά (και) η στάση του ΣΥΡΙΖΑ που δε ζήτησε κάτι καλύτερο από αυτή τη διαδικασία
ο κος Αλαβάνος αποκαλύπτει, εν τη ρύμη του λόγου, ότι θεωρεί αυτή τη συνταγματική αναθεώρηση υπόθεση της Νέας Δημοκρατίας, και όχι των ελλήνων συνολικά
αποδεικνύει επίσης, ότι εξακολουθεί να σκέπτεται, και να δρα, μόνο ως ακτιβιστής, αφού εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι το ζήτημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν το άρθρο 16 (ή το 24), αλλά το πως θα φέρει σε δύσκολη θέση την Κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, με μοχλό την αναθεώρηση του Συντάγματος
αναρωτιέμαι «τι θα αποφάσιζε η κοινωνία», που συχνά επικαλείται ο κος Αλαβάνος, αν γνώριζε ότι η κατάληξη της αναθεωρητικής διαδικασίας θα ήταν υπέρ -μόνο- των Βουλευτών, και ότι δεν θα προέκυπτε καμία πρόοδος στη δημοκρατία μας (και) χάρη στις επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ
σημείωσεις
[*] εξ αρχής υπήρχαν διαφορετικές απόψεις, και -τελικά- οι θέσεις που προέκυψαν από τον προγραμματικό διάλογο την περασμένη άνοιξη δεν περιέχουν τέτοια θέση
[**] ο ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε ότι υπερψηφίζει την αναθεώρηση του άρθρου 57 (η -βολική- άρση ασυμβίβαστου για Βουλευτές) κι έτσι επικυρώνει τη λήξη αυτής της διαδικασίας
[***] τις οποίες αναγνωρίζω στον κο Αλαβάνο
Μπορεί να κατηγορηθεί για πολλά ο Αλέκος Αλαβάνος αλλά θεωρώ άδικο να του αποδίδετε «υποκρισία».
Γι’ αυτό παραθέτω μια από τις πολλές σχετικές δηλώσεις που έκανε τελευταία ο Αλ.Αλαβάνος (εν προκειμένω, στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ http://www.syn.gr/gr/keimeno.php?id=10046) όπου εξηγεί πώς βλέπει ο ίδιος και ο ΣΥΡΙΖΑ το πολιτικό σκηνικό, τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Σύνταγμα: «Στους πολίτες είναι πολύ γνωστή η υπόθεση της αναθεώρησης. Η αναθεώρηση του Συντάγματος ξεκίνησε με πρωτοβουλία της Ν.Δ. και με συναίνεση του ΠΑΣΟΚ σε βασικά ζητήματα. Κέντρο της αναθεώρησης ήταν το άρθρο 16. Ξέρετε ότι έγινε μια ολόκληρη κινητοποίηση, στην οποία πρωταγωνίστησε -δεν ήταν μόνος του- ο ΣΥΡΙΖΑ πολιτικά σε σχέση με το θέμα του άρθρου 16 και συνολικά του Συντάγματος. Η κινητοποίηση αυτή ανάγκασε το ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις αντιφάσεις του, να φύγει έξω από τη Βουλή και να αποχωρήσει. Καταφέραμε να σπάσουμε το δικομματισμό. Καταφέραμε να στερήσουμε από τη Ν.Δ. τους 180 ψήφους. Όπως κάναμε και στον πρώτο γύρο, και τώρα θα ψηφίσουμε κάποιες δευτερεύουσες διατάξεις υπό τροποποίηση του Συντάγματος, έχοντας υπόψη ότι με αυτό το σκοπό ακυρώνουμε μία καινούργια προσπάθεια του δικομματισμού να επαναφέρει με άλλο τρόπο και με μεγαλύτερη συναίνεση μεταξύ τους την αναθεώρηση αυτή του Συντάγματος.
Ο δικομματισμός οδηγήθηκε στη φάκα. Η φάκα σήμερα είναι η ψήφιση ορισμένων δευτερευουσών διατάξεων, με τρόπο ώστε να ακυρωθούν και οι σκέψεις της Ν.Δ. αλλά και η διατυπωμένη πρόταση του ΠΑΣΟΚ, ελάτε να τα ξαναβρούμε και να το περάσουμε με άλλους όρους. Κι έτσι να εξασφαλίσουμε, τουλάχιστον για ένα διάστημα, το οποίο κυμαίνεται από 5-8 χρόνια, να εξασφαλίσουμε σίγουρα ότι δεν θα γίνουν από το δικομματικό σύστημα τέτοιου είδους συνταγματικές παρεμβάσεις προκειμένου να αλλάξουν τα δεδομένα, είτε αφορούν αυτά στην παιδεία, είτε στο περιβάλλον, είτε σε εργασιακά θέματα, είτε στη δικαιοσύνη.
Μπήκανε στη φάκα και εμείς θα τους αφήσουμε να φάνε το τυρί και να τους πιάσει η φάκα».
Ασχέτως του ποια είναι η θέση και η προσέγγιση του καθενός μας, τουλάχιστον ας συνεννοούμαστε ως προς το τι λένε τα κόμματα, στο πώς διαβάζει το καθένα τους την πραγματικότητα.
Λάμπρο,
έχεις δίκιο, δεν θα έπρεπε να του αποδώσω υποκρισία
επικαλούμαι άγνοια της -σαφέστατης- δήλωσης που παραθέτεις και αποδέχομαι τον λάθος χαρακτηρισμό μου
κρατώ το ποστ δημοσιεύμενο, για ευνοητους λόγους, κι αν θεωρείς ότι πρέπει να προσθέσω κάποια επεξήγηση στο σώμα του, πρότεινε μου
φιλικά
Ανδρέας Τριανταφυλλίδης
υσ. δε σχολιάζω τη φάκα και το τυρί
Αν και δε συνηθίζω να παρεμβαίνω στους διαλόγους των μπλογκς, τα οποία και παρακολουθώ επισταμένως, αυτή τη φορά θεώρησα σκόπιμο να το κάνω.
Θα συμφωνήσω κι εγώ ότι η «υποκρισία» είναι οξεία λέξη. Ειδικά όταν πρόκειται για πολιτικά παιχνίδια. Σε αυτή την περίπτωση δεν μιλάμε για «υποκρισία», αλλά για «τρίπλες», για «ελιγμούς», για «κινήσεις στην σκακιέρα» κ.ο.κ. Στην καθημερινή ζωή όμως, όταν άλλα λες πριν δύο χρόνια και άλλα πράττεις μετά, ε τότε το δικαιούσαι το επίθετο «υποκριτής» ή έστω «αναξιόπιστος».
Άρα όχι «υποκριτής» ο κ. Αλαβάνος. «Καιροσκόπος» μήπως; Αυτό το επίθετο μου ήρθε στο μυαλό από τη στιγμή που διάβασα το παραπάνω κείμενο που παραθέτει ο κ. Τσουκνίδας αλλά και το κυρίως κείμενο του ποστ.
«Ο δικομματισμός οδηγήθηκε στη φάκα. Η φάκα σήμερα είναι η ψήφιση ορισμένων δευτερευουσών διατάξεων, με τρόπο ώστε να ακυρωθούν και οι σκέψεις της Ν.Δ. αλλά και η διατυπωμένη πρόταση του ΠΑΣΟΚ, ελάτε να τα ξαναβρούμε και να το περάσουμε με άλλους όρους..».
Εδώ είναι και το φάουλ του κ. Αλαβάνου. Η διατυπωμένη πρόταση του ΠΑΣΟΚ, απ’ όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω παρακολουθώντας τον Τύπο εδώ και καιρό, ΔΕΝ είναι «ελάτε να τα ξαναβρούμε» με τη ΝΔ, αλλά, αντιθέτως με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αρκετές φορές ο Γ. Παπανδρέου κάλεσε τον ΣΥΡΙΖΑ να προχωρήσουν σε διάλογο για την αποτύπωση και κατάθεση -όσο γίνεται- κοινής πρότασης στη νέα προσπάθεια Συνταγματικής Αναθεώρησης, αν ετούτη (η παρωδία αναθεώρησης) κατέληγε άγονη.
Ο κ. Αλαβάνος όμως ήθελε να αποφύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι, ενδεχόμενο σύμπραξης με το ΠΑΣΟΚ, ακόμα και για ένα τέτοιο κορυφαίο ζήτημα όπως η Αναθεώρηση του Συντάγματος. Προτίμησε να συμπράξει στην ευόδωση μιας διαδικασίας – όνειδος για τα πολιτικά και κοινοβουλευτικά μας χρονικά, παρά να συμβάλλει στην ουσιαστική αναμόρφωση βαλτωμένων και αναχρονιστικών διατάξεων που χρήζουν μιας άλλης προοδευτικότερης κατεύθυνσης.
Ο ΣΥΝ και κατ’ επέκταση ο ΣΥΡΙΖΑ, πίστευα και πιστεύω ότι έδωσε και έχει να δώσει πολλά ακόμα στην πολιτική ζωή του τόπου. Θλίβομαι όμως όταν βλέπω το τελευταίο διάστημα να ολισθαίνει σε πρακτικές αμοραλισμού. Πρακτικές που δικαιολογημένα κατηγορεί τα δύο μεγάλα κόμματα όταν τις χρησιμοποιούν.
ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Άρις Κόκκινος